بیلیروبین بالا

بررسی بیلیروبین بالا در فردی که سابقه زردی و خارش را ندارد.

 

مرد 57 ساله ای به طور تصادفی در آزمایش چکاپ متوجه بیلیروبین بالا شده است. حدود 30 سال پیش مشکلی در آزمایش کبد داشته که پزشک گفته احتمالاً ناشی از مصرف دارویی است که نامش را نمی داند اما با قطع مصرف دارو، مشکل برطرف شده است. سابقه زردی یا خارش را ذکر نمی کند. در حال حاضر دارویی مصرف نمی کند. سابقه بیماری کبدی در خانواده ندارد. مصرف الکل به میزان حدود 100 گرم در هفته را ذکر می کند. فشار خون 63/108، نبض 61 و BMI شاخص نمایه وزن  23.4 است. اندازه کبد در دق 7 سانتیمتر و بدون تندرنس است. اسکلرا بدون ایکتر است و هیچ نشانه ای از بیماری مزمن کبد وجود ندارد. طحال بزرگ نیست. معاینه نکته دیگری ندارد.
نتایج آزمایشها را چگونه تفسیر می کنید؟
    هیپربیلیروبینمی ناشی از سنگ کیسه صفرا
    هیپربیلیروبینمی ناشی از سندرم دوبین جانسون
    هیپربیلیروبینمی ناشی از سندرم گیلبرت
    هیپربیلیروبینمی ناشی از همولیز
بیلیروبین فرآورده طبیعی سوخت و ساز هموگلوبین است که در خون به آلبومین متصل می شود و سلولهای کبد آنرا جذب می کنند. بیلیروبین در داخل هپاتوسیتها، با گلوکرونیک اسید، کنژوگه می شود. کاتالیزور این فرآیند آنزیم ترانسفراز است. بیلیروبین کنژوگه (مستقیم) به داخل صفرا ترشح می شود. این فرآیند در حالت طبیعی چنان کارآمد است که بیلیروبین غیرکنژوگه (غیرمستقیم) در خون بسیار پایین باقی می ماند.
افزایش بیلیروبین خون ممکن است ناشی از افزایش نوع مستقیم یا غیرمستقیم آن باشد. افزایش تولید بیلیروبین (مثلاً در اثر همولیز، یا اختلال در خونسازی)، کاهش جذب بیلیروبین توسط سلولهای کبد (مثلاً در اثر مصرف داروهایی مانند جم فیبروزیل)، یا اختلال در کنژوگاسیون (سندرم گیلبرت)، ممکن است باعث هیپربیلیروبینمی غیرمستقیم شوند.
سندرم گیلبرت با هیپربیلیروبینمی غیرمستقیم متناوب بدون اختلال کبدی یا همولیز مشخص می شود. شیوع آن در اروپای غربی 5 تا 10 درصد است اما اغلب بیماران از بیماری خود مطلع نیستند. توانایی کنژوگاسیون بیلی روبین حدود 70 درصد کاهش یافته و به همین دلیل فرد مبتلا به گیلبرت به طور متناوب، به ویژه در مواقع گرسنگی، عفونت، فعالیت جسمانی شدید یا مصرف داروهایی مانند جم فیبروزیل، دچار زردی خفیف بدون خارش می شود.
تشخیص سندرم گیلبرت تنها از طریق رد اختلالات کبدی یا خونی میسر است. البته آزمایش ژن ترانسفراز (UGT1A1) امکان تشخیص قطعی را فراهم کرده اما هزینه آن بالاست و به ندرت برای تشخیص بکار میرود. شدت هیپربیلی روبینمی در سندرم گیلبرت حداکثر تا 5 میلیگرم بر دسی لیتر و جزء کنژوگه آن حداکثر 20% است.

منبع-azizafshari.ir

 


چاپ  

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید