انسداد خروجی معده هر بیماری مکانیکی مانع تخلیه معده را شامل می شود. انسداد کانال از پیلور و اثنی عشر که از طریق آن به معده خالی است. انسداد خروجی معده (GOO)، همچنین به عنوان انسداد پیلور شناخته می شود آن نتیجه بالینی و پاتوفیزیولوژیک از هر گونه فرایند بیماری می باشد که تولید یک مانع مکانیکی در تخلیه معده باشد.
علل بالینی که می تواند به طور کلی سبب GOO شود به دو نوع خوش خیم و بدخیم طبقه بندی شده است این طبقه بندی بحث مدیریت و درمان را تسهیل می کند در گذشته، هنگامی که بیماری زخم پپتیک (PUD) بیشتر شایع بود علل خوش خیم شایع ترین بودند با این حال، بررسی نشان داد که تنها 37 درصد از بیماران مبتلا به GOO بیماری خوش خیم و بقیه بیماران انسدادی ثانویه به بدخیمی داشتند. سرطان لوزالمعده شایع ترین بدخیمی است که باعث انسداد مسیر خروجی معده می شود. علل خوش خیم از انسداد مسیر خروجی معده شامل زخم پیلور و پولیپ معده در بزرگسالان، تنگی پیلور و شبکه مادرزادی دوازدهه در کودکان و آسیب با مواد سوزاننده در تمامی محدوده های سنی می باشد.
انسداد خروجی معده می تواند یک معضل تشخیصی و درمانی باشد با وجود پیشرفت های پزشکی در مکانیزم سرکوب اسید، بروز GOO در PUD یک مشکل شایع خوش خیم باقی مانده است همچنین، افزایش در تعداد موارد GOO به نظر می رسد که ثانویه به بدخیمی باشد.
به عنوان بخشی از بررسی های اولیه، امکان حذف علل غیر مکانیکی کاربردی از انسداد، مانند گاستروپارزی دیابتی وجود دارد هنگامی که یک انسداد مکانیکی تایید شده است تمایز بین فرآیندهای خوش خیم و بدخیم لازم است چرا که درمان قطعی به تشخیص علت زمینه ای خاص بستگی دارد.
انجام تشخیص و درمان سریع، لازم است تاخیر نیز بیشتر سبب پیچیده کردن مداخله جراحی است مطالعات بلع باریوم و آندوسکوپی فوقانی آزمون اصلی است که برای کمک به تشخیص استفاده می شود.
اتیولوژی
انسداد خروجی معده می تواند با توجه به علل بدخیم یا خوش خیم تقسیم بندی شود.
علل بدخیم انسداد خروجی معده
سرطان در داخل و اطراف معده از دلایل اصلی برای انسداد خروجی معده پس از بیماری زخم پپتیک (PUD) می باشد. این شامل :
سرطان لوزالمعده. نوع اصلی از بدخیمی که باعث انسداد خروجی معده می شود.
سرطان آمپول واتر. سرطان در بخشی از مجرای صفراوی مشترک که صفرا را به داخل اثنی عشر حمل می کند تشکیل می شود.
کلانژیوکارسینوما. نوعی بدخیمی در هر بخشی از سیستم مجرای صفراوی است.
سرطان معده. به خصوص زمانی که بدخیمی در پیلور معده باشد.
سرطان متاستاتیک. که از محل های دیگر به معده یا اثنی عشر گسترش یافته و منجر به انسداد می شود.
لنفوم ( از سایر علل بدخیمی شیوع کمتری دارد و به عنوان " تومور نرم" شناخته می شود)
علل خوش خیم انسداد خروجی معده
زخم های گوارشی دوازدهه یا معده (رایج ترین). این زخم های باز که در دیواره خروجی معده (پیلور) یا اثنی عشر تشکیل می شود تنگی در اثر زخم حاد باعث تورم منطقه آسیب دیده می شود. در موارد مزمن، بافت اسکار در منطقه آسیب دیده تشکیل و این باعث تنگی شده است.
پولیپ معده رشد در دیواره معده می باشد. پولیپ های کوچکتر، معمولاً خوش خیم هستند اما پولیپ های بزرگتر این پتانسیل را دارند که سرطانی شوند. این یک بیماری نادر است که در اثر گاستریت مزمن و استفاده طولانی مدت از داروهای سرکوب کننده اسید ایجاد شده و با مهارکننده های پمپ پروتون (PPI ها) مرتبط است.
کیست کاذب پانکراس.
واریس معده.
بیماری های گرانولوماتوز، به عنوان مثال، بیماری کرون، سارکوئیدوز، سل.
تنگی، به عنوان مثال، از مصرف ماده سوزاننده
حلقه آنترال معده: شبکه آنترال معده یک حلقه از مخاط در دیستال معده (آنتروم معده) که می تواند به انسداد خروجی معده منجر شود حلقه محیطی مخاط نیز "دیافراگم آنترال معده" نامیده شده است این بیماری با آندوسکوپی فوقانی قابل درمان است.
تنگی پیلور هیپرتروفیک (HPS): اشاره به ضخامت ایدیوپاتیک عضلات پیلور معده که پس از آن سبب انسداد پیشرونده خروجی معده می شود. این بیماری یک علت شایع تر از انسداد خروجی معده در نوزادان و کودکان است. عضلات پیلور غیر طبیعی ضخیم می شود در نتیجه سبب باریک شدن خروجی معده می شود. آن معمولاً یک مشکل مادرزادی است به این معنی که از بدو تولد وجود داشته است.
سنگ کیسه صفرا. انسداد سنگ صفرا (سندرم Bouveret) است که در آن یک سنگ صفرا در خروجی معده و یا قسمت اول دئودنوم گیرافتاده است. اغلب سنگ های کیسه صفرا از خروجی معده عبور می کنند اما یک سنگ بسیار بزرگ می تواند سبب انسداد شود. این نوع از انسداد نادر است.
Bezoars توده هایی که در خروجی معده گیر کرده است. که می تواند یک قطعه هضم نشده غذا، دارو، مو و یا اشیاء غیرقابل هضم خارجی بلع شده باشد. می توان آن را حذف و حرکت طبیعی از طریق معده شروع شود و پس از آن بلافاصله دوباره بازسازی می شود.
علائم انسداد خروجی معده
علائم اولیه که در آن انسداد نسبی قابل توجهی مانع حرکت مواد غذایی از معده باشد هیچ نشانه ندارد. علائم اولیه تا حد زیادی سبب به تعویق افتادن دلیل تخلیه معده می شود. با این حال، با پیشرفت انسداد اغلب با عوارض ناشی از انسداد خروجی معده در ارتباط است.
علائم اولیه انسداد خروجی معده
هنگامی که علائم آشکار شده، یک فرد با انسداد خروجی معده ممکن است با ارائه:
استفراغ بعد از غذا خوردن، معمولاً در عرض یک ساعت پس از مصرف یک وعده غذایی با غذاهای جامد است. استفراغ حاوی ذرات غذای هضم نشده است.
تهوع معمولاً وجود دارد اما ممکن است بدون هیچ استفراغی رخ دهد.
درد در ناحیه بالایی شکم میانه (منطقه اپی گاستر) که همیشه ممکن نیست به علت انسداد باشد.
نفخ یا احساس پری در ناحیه فوقانی شکم.
سیری زودرس که در آن فرد احساس سیری پس از خوردن فقط مقدار کمی از مواد غذایی دارد.
از دست دادن وزن متوسط که ممکن نیست سبب نگرانی باشد.
علائمی انسداد خروجی معده که دیرتر ظاهر می شوند
با بدتر شدن بیماری، سپس علائم اضافی ممکن است علاوه بر علائم اولیه رخ دهد که این علائم شامل:
استفراغ جهنده.
کاهش وزن شدید.
کم شدن آب بدن به علت استفراغ بیش از حد.
از دست دادن اشتها.
تغییرات در اجابت مزاج مانند یبوست.
اتساع شکم.
تغییرات در شیمی خون مانند هیپوکالمی و آلکالوز متابولیک به خاطر کم آبی شدید است.
تشخیص انسداد راه خروجی معده
تاریخچه و یافته های یک معاینه بالینی پزشکی بیمار ممکن است برای تشخیص اولیه انسداد خروجی معده کافی باشد. با این حال، آزمایش بیشتر برای تأیید تشخیص مورد نیاز است. مسیر اصلی برای تحقیقات شامل مطالعات تصویربرداری های مختلف مانند اشعه ایکس یا آندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی است. آزمایش خون ممکن است به نظارت بر عوارض مانند تغییرات در شیمی خون کمک کند.
اشعه ایکس
اشعه ایکس که معمولاً نخستین بررسی های تصویربرداری است که ممکن است انسداد را نشان دهد معده متسع به نظر می رسد و غذا در آن تجمع یافته است و گاهی اوقات تنگی (تنگی) ممکن است قابل رویت باشد به خصوص اگر آن کلسیفیه باشد.
بلع باریم
با بلع سولفات باریم، معده، دوازدهه و انسداد می تواند با یک اشعه ایکس برجسته شود. و یکی از روش های ارجح قطعی شناسایی انسداد است.
آندوسکوپی
گوارش فوقانی (GI) آندوسکوپی روش ارجح برای تایید انسداد و حتی شناسایی علت احتمالی آن است. یک تیوپ نازک که دارای یک دوربین و منبع نور در انتها است از طریق دهان به پایین به مری وارد شده، و از طریق معده به محل انسداد می رود. این نه تنها برای شناسایی انسداد است بلکه یک نمونه (بیوپسی) از بافت برای تحلیل بیشتر می تواند انجام شود.
درمان انسداد خروجی معده
انسداد خروجی معده اگر در عرض چند روز حل و فصل نشود معمولاً نیاز به درمان جراحی دارد.
دارو
دارو سود کمی در انسداد خروجی معده ارائه می دهد مواد دارویی برای سرعت بخشیدن به حرکت از طریق روده فوقانی، که به عنوان پروکینتیک شناخته شده نباید استفاده شوند. داروهای سرکوب کننده اسید مانند مهارکننده های پمپ پروتون و H2 بلاکرها ممکن است در کاهش التهاب به معده و اثنی عشر مفید باشد. این به کاهش تورم در منطقه کمک خواهد کرد و سبب درمان بیماری زخم پپتیک می شود درمان حمایتی در موارد شدید بسیار مهم است. سرم می تواند به کم آبی کمک کند و یک لوله معده به حذف محتویات معده کمک خواهد کرد.
جراحی
چندین عمل جراحی بسته به شدت انسداد، علت و عوارض ممکن است در نظر گرفته شود این روش ها عبارتند از:
اتساع با بالون برای انسداد خروجی معده تنها وقتی مفید است که علت زمینه ای نیز به طور همزمان درمان شود.
آنترکتومی که در آن بخشی از قسمت پایین معده (آنتروم) با جراحی برداشته می شود. این است که معمولاً همراه با یک واگوتومی و گاهی اوقات در ترکیب با یک گاستروژنوستومی انجام می شود.
پیلوپلاستی یک روشی است که سبب گشاد کردن خروجی معده (پیلور) می شود. این ممکن است خود به تنهایی یا با یگ واگوتومی انجام می شود. واگوتومی که در آن بخشی از عصب واگ با جراحی قطع می شود و این به کاهش ترشح اسید معده کمک می کند. این ممکن است خود به تنهایی یا با آنترکتومی و یا با یک پیلوروپلاستی انجام شود و به ندرت از روش درمانی با بالون به دلیل خطر عوارض جانبی انجام می شود.
گاستروژوژنستومی (بازسازی Biliroth II) که در آن معده به قسمت دوم از روده کوچک ( ژژنوم) متصل می شود. آن می تواند با آنترکتومی و واگوتومی برای بهترین نتایج انجام شود.
نظرات (28)