ژلاتین یک ماده پرکاربرد در تولید بسیاری از غذاها، لوازم آرایشی و بهداشتی و محصولات دارویی است. پروتئینی است که از کلاژن موجود در استخوان ها و پوست حیواناتی مانند گاو، گوسفند، بز و خوک به دست می آید. متأسفانه ژلاتین این منابع به دلیل ترجیحات مذهبی و غذایی برای مصرف برخی افراد مناسب نیست.
برای دور زدن این موضوع، صنایع شروع به استفاده از منابع دریایی ژلاتین از پوست و استخوان ماهی ها و نرم تنان مانند ماهی تن، ماهی تیلاپیا، ماهی کاد، ماهی هالیبوت، ماهی مرکب و مارماهی کرده اند. با این حال، این به نگرانی افرادی که ترجیحات رژیم گیاهخواری و وگان دارند و حیوانات یا هر یک از محصولات آنها را مصرف نمی کنند، پاسخ نمی دهد.
چرا از ژلاتین استفاده می شود؟
ژلاتین برای غلیظ شدن، کف کردن، چسباندن و افزودن بافت نرم جویدنی به اقلام اضافه می شود.
محصولات حاوی ژلاتین
گیاهخواران و وگان ها باید به دنبال ژلاتین در محصولات زیر باشند:
1. محصولات غذایی
بسیاری از محصولات غذایی مانند پاستیل خرس صمغی، آب نبات و غیره حاوی ژلاتین هستند
شیرینی ها و دسرهایی مانند گل ختمی، خرس صمغی، قطرات صمغ، دمنوش ترکی و آب نبات های جویدنی نرم همگی حاوی ژلاتین برای غلیظ شدن و چسبندگی هستند.
برخی از میوه ها و سبزیجات تازه چیده شده، ماهی و سایر غذاهای آبزی، و گوشت های کنسرو شده یا بسته بندی شده نیز با ژلاتین پوشانده می شوند تا ماندگاری و نگهداری آنها افزایش یابد.
2. محصولات دارویی
در صنعت داروسازی از ژلاتین برای تهیه لایه ژل خارجی کپسول های برخی مکمل ها به ویژه مکمل های روغن یا پودر امگا 3 استفاده می شود. همچنین می توان از آن برای پوشاندن قرص‌ها استفاده کرد تا ظاهری براق به آنها بدهد و طعم آنها را بپوشاند.
ژلاتین همچنین می تواند در پانسمان های زخم، ایمپلنت ها، جایگزین های استخوان و امولسیون های تثبیت کننده تزریق یا هیدروژل استفاده شود.
3. محصولات آرایشی و بهداشتی
از نظر آرایشی، ژلاتین در کرم‌ها، ژل‌ها، شامپوها، ژل‌های مو، لوسیون‌ها، اسپری‌های مو، ضدآفتاب‌ها، نمک‌های حمام و حباب‌های حمام استفاده می‌شود.
نحوه اجتناب از ژلاتین
راه هایی برای جلوگیری از مصرف ژلاتین
خواندن برچسب هنگام خرید محصولات غذایی یا لوازم آرایشی و بهداشتی راهی مطمئن برای جلوگیری از استفاده و مصرف ژلاتین است. شرکت ها موظفند وجود و منبع ژلاتین را افشا کنند.
با توجه به محصولات پزشکی، به ویژه در داروها و روش های نجات دهنده، ممکن است راهی برای دور زدن ژلاتین وجود نداشته باشد، اما وقتی صحبت از غذا یا لوازم آرایشی به میان می آید، گزینه های گیاهی تولید شده از نشاسته گیاهی و سلولز آگار آگار، گوار، صمغ زانتان، صمغ ژلان و کاراگینان وجود دارد. اینها همچنین به راحتی برای استفاده در پخت و پز خانگی و پخت در دسترس هستند.
بیشترین سوالات در مورد ژلاتین
آیا خوردن ژلاتین بی خطر است؟
ژلاتین توسط انجمن غذا و دارو برای مصرف تایید شده است.
آیا ژلاتین عوارضی دارد؟
ژلاتین ممکن است باعث واکنش های ناخوشایند در افرادی شود که به آن حساسیت دارند. همچنین می‌تواند طعم ناخوشایندی داشته باشد (اگرچه در محصولات تجاری نمی‌توانید طعم آن را بچشید) و می‌تواند باعث سنگینی معده، نفخ، آروغ زدن و اسیدیته شود
کلمه پایانی
ژلاتین از استخوان و پوست حیواناتی مانند مرغ، بز، گوسفند، خوک و ماهی به دست می آید. به طور گسترده ای برای ضخیم شدن، کف کردن، ژل شدن و اتصال در محصولات غذایی، آرایشی و بهداشتی و محصولات دارویی استفاده می شود.
این محصولات می تواند برای گیاهخواران و وگان هایی که از مصرف محصولات حیوانی و حیوانی اجتناب می کنند، ناامن باشد. به همین دلیل، خواندن برچسب های تغذیه ای برای تشخیص وجود ژلاتین مهم است.
بسیاری از شرکت ها به منابع گیاهی ژلاتین به دست آمده از نشاسته گیاهی و سلولز روی آورده اند که انتخاب ارجح گیاهخواران است.
نظرات (0)