ریحان یک گیاه متعلق به خانواده نعناع ( Lamiaceae ) است و اغلب به عنوان یک چاشنی در پخت و پز استفاده می شود ریحان بومی هند و دیگر مناطق گرمسیر آسیا است انواع مختلفی از ریحان، با طعم و مزه متفاوت و بوی خاص وجود دارد. ریحان شیرین ( ریحان تجاری استفاده شده در غذاهای ایتالیایی ) دارای عطر و بوی میخک قوی که به دلیل غلظت بالای اوژنول عامل شیمیایی آن است. در حالی که لیمو و ریحان لیمو دارای عطر و بوی مرکبات قوی به علت غلظت بالای لیمونن آن است.
این گیاه یکی از گیاهان شناخته شده که تمام جهان گسترش داشته و رشد می کند اغلب همراه با پخت و پز مدیترانه از ریحان بومی هند و آسیا و بخش هایی از آفریقا استفاده می شود ریحان شیرین شایع ترین است، اما ده ها تن از گونه های دیگر مانند ( لیمو، دارچین، و تایلندی ) وجود دارد. از ریحان در پزشکی و طب سنتی استفاده می شود
خواص درمانی ریحان برای سلامتی
ریحان گیاهی است که از بخش هایی از آن که بالاتر از سطح زمین رشد می کنند استفاده می شود ریحان عضوی از خانواده نعناع است و از آن به عنوان یک گیاه دارویی استفاده می شود و روغن و عصاره آن دارای خواص آنتی اکسیدانی و ضد باکتری است. ریحان را در هنگام پخت در چند دقیقه آخر برای حداکثر عطر و طعم به ظرف اضافه کنید. تحقیقات نشان می دهد که خواص درمانی زیادی در ارتباط با ریحان وجود دارد. یک مطالعه توسط محققان در دانشگاه پوردو نشان داد که ریحان شامل طیف گسترده ای از روغن های ضروری غنی از ترکیبات فنلی و آرایه وسیعی از دیگر محصولات طبیعی از جمله پلی فنول ها مانند فلاونوئیدها و آنتوسیانین است. شاخ و برگ گیاهان حاوی quantitites بالا از ( E-beta-caryophyllene ( BCP، که ممکن است در درمان ورم مفاصل و بیماری های التهابی روده مفید باشد.
کاهش التهاب و تورم - یک مطالعه نشان داد که 24 ساعت پس از درمان با عصاره O. tenuiflorm ریحان، تورم تا 73٪ کاهش می یابد.
خواص ضد پیری - بر اساس تحقیقات ارائه شده در کنفرانس دارویی انگلستان ( BPC ) در منچستر، ریحان می تواند از اثرات مضر پیری ناشی از رادیکال های آزاد جلوگیری کند عصاره ریحان در کشتن مولکول های مضر و جلوگیری از آسیب های ناشی از برخی از رادیکال های آزاد در کبد، قلب و مغز موثر است.
غنی از آنتی اکسیدان ها - نتایج یک مطالعه که در مجله پیشرفته داروسازی آموزش و تحقیقات منتشر شده نشان داد که عصاره الکلی Ocimum basilicum فعالیت آنتی اکسیدانی بیش از استاندارد آنتی اکسیدان دارد.
از ریحان برای کاهش اشتها، گاز روده، بیماری کلیه، احتباس مایعات، سرماخوردگی ، زگیل و عفونت کرم و اسپاسم معده استفاده می شود. همچنین از آن برای درمان گزش مار و حشرات استفاده می شود.
در زنان گاهی قبل و بعد از زایمان برای افزایش گردش خون و برای شروع جریان شیر مادر از ریحان استفاده می شود.
برخی از افراد از آن به عنوان غرغره استفاده می کنند.
در مواد غذایی، از ریحان برای عطر و طعم دادن استفاده می شود.
مشخصات تغذیه ای ریحان
ریحان سرشار از ویتامین A، ویتامین K، ویتامین C، منیزیم، آهن، پتاسیم و کلسیم است.
ارزش غذایی در 100 گرم ریحان
انرژی22 کیلوکالری |
کربوهیدرات 2.65 گرم |
فیبر غذایی 1.6 گرم |
چربی 0.64 گرم |
پروتئین 3.15 گرم |
آب 92.06 گرم |
ویتامین آ 264 میکروگرم |
تیامین 0.034 میکروگرم |
ریبوفلاوین 0.076 میلی گرم |
نیاسین 0.902 میلی گرم |
ویتامین ب6 0.155 میکروگرم |
فولات 68 میکروگرم |
کولین 11.4 میلی گرم |
ویتامین سی 18.0 میلی گرم |
ویتامین ای 0.80 میلی گرم |
ویتامین کا 414.8 میکروگرم |
کلسیم 177میلی گرم |
آهن 3.17 میلی گرم |
منیزیم 64 میلی گرم |
منگنز 1.148 میلی گرم |
فسفر 56 میلی گرم |
پتاسیم 295 میلی گرم |
سدیم 4 میلی گرم |
روی 0.81 میلی گرم |
ریحان در مقدار غذای سالم و در مقدار دارویی که توسط بزرگسالان اگر در کوتاه مدت استفاده شود به نظر می رسد ایمن باشد. در برخی از افراد ریحان می تواند قند خون را کم کند.
مصرف ریحان در دراز مدت ایمن نیست زیرا دارای یک ماده شیمیایی به نام استراگل است که ممکن است خطر ابتلا به سرطان کبد را افزایش دهد.
هشدارها ویژه و اخطار در مصرف ریحان
بارداری و شیردهی: ریحان به نظر می رسد برای زنان باردار و شیردهی در مقدار غذایی سالم ایمن اما در مقدار دارویی زیاد، ممکن است ناامن باشد.
کودکان: ریحان به نظر می رسد برای کودکان در مقدار غذایی سالم ایمن اما در مقدار دارویی زیاد ممکن است نا امن باشد. ریحان دارای ماده است که در موش های آزمایشگاهی موجب سرطان کبد شده است.
مطالب مرتبط
نظرات (0)