تشخیص سرطان ریه در من، زمانی که اصلاً انتظارش را نداشتم، مانند یک ضربه ناگهانی به من وارد شد. فهمیدن اینکه چیزی که فکر میکردم مشکل قلبی است، در واقع نشان دهنده سرطان ریه و بسیار ویرانگر بود.
در حالی که پریشان بودم، میدانستم که باید برای خانواده و خودم با این بیماری مبارزه کنم. این سفر به من اهمیت آگاهی و حمایت روانی برای مبارزه با سرطان را آموخت. اکنون، به عنوان یک مدافع سرطان ریه، به نمایندگی از کسانی که نمیتوانند این کار را برای خودشان انجام دهند، به حمایت از آنها ادامه میدهم.
من تجربیات خود را به عنوان یک بازمانده از سرطان ریه به اشتراک میگذارم به امید اینکه در طول سفر مبارزه با این بیماری، به سایر بیماران سرطان ریه انگیزه و حمایت بدهم.
درباره سرطان ریه
سرطان ریه به تقسیم کنترل نشده سلولها در ریهها اشاره دارد. چنین سلولهایی که به طور غیرطبیعی رشد میکنند، تجمع مییابند و تودههای توموری تشکیل میدهند و شروع به تأثیر بر عملکرد ریهها میکنند.
سرطان ریه میتواند انواع مختلفی داشته باشد و پیشآگهی و درمان برای هر نوع متفاوت است. ریه راست من در عکسبرداری با اشعه ایکس و سیتیاسکن، وجود یک توده آدنوکارسینوم را نشان داد.
علائم اولیه
داستان من با سرطان ریه از فوریه ۲۰۱۴ شروع شد. من درد گردن سمت چپ داشتم که فکر میکردم مربوط به قلب من است. سعی کردم با مصرف ایبوپروفن، استفاده از یخ و گرما و اقدامات مختلف دیگر با درد کنار بیایم، اما فایدهای نداشت.
پزشک خانوادهام چندین آزمایش مانند داپلر کاروتید، عکسبرداری با اشعه ایکس، اسکن MUGA، اکوکاردیوگرام و نوار قلب را پیشنهاد کرد. با این حال، همه این آزمایشها برای بیماریهای قلبی منفی بودند.
تشخیص سرطان
درد تا ماه اوت ادامه داشت و در این زمان، من تا حدودی پریشان بودم و دیگر نمیتوانستم درد را تحمل کنم. برای بررسیهای بیشتر به اورژانس رفتم.
من بستری شدم و در طول مدت بستریام، در یک عکسبرداری ساده از قفسه سینه، سایهای روی ریه فوقانی راست من وجود داشت. سیتیاسکن درخواست شد و نتایج سرطان ریه را تأیید کرد.
چگونه با این خبر ناگوار کنار آمدم
از شنیدن عبارت "شما سرطان ریه دارید" بسیار شوکه شدم. حتی نمیتوانستم صحبت کنم. چطور ممکن است چنین چیزی ممکن باشد؟ من ۵۸ ساله بودم، تازه شروع به زندگی دوباره با فرزندانم کرده بودم و زندگی خودشان را شروع کرده بودند. این زمان من بود. احساس میکردم که همین الان حکم اعدام را شنیدهام
این سفر جدید در زندگیام ترسناکترین جادهای خواهد بود که تا به حال در آن بودهام. با این حال، خیلی زود تصمیم گرفتم که با تمام وجودم با آن مبارزه کنم.
درمان سرطان
پس از ملاقات با یک جراح قفسه سینه، تصمیم گرفته شد که من کاندید جراحی هستم. بیوپسی تومور و سیتیاسکن تأیید کرد که من یک آدنوکارسینوم 2.8 سانتیمتری در لوب فوقانی راست ریه دارم. طبق اسکن PET من، تاکنون هیچ نفوذی در جای دیگری وجود نداشته است.
من کاملاً از انجام جراحی ریه وحشت داشتم. آیا از پس آن برمیآیم؟ نمیتوانم به طور کامل توضیح دهم که در ذهنم چه میگذشت. ترس و اضطراب احساسات اصلی بودند.
تصمیم گرفته شد که عمل جراحی در ۲۳ اکتبر ۲۰۱۴ انجام شود. من به مدت ۳ روز در بیمارستان بستری بودم و لولهای برای تخلیه ترشحات داشتم و از طریق دستگاه، داروهای مسکن دریافت میکردم. سپس برای بهبودی به خانه فرستاده شدم.
اضطراب پس از جراحی
یادم میآید که از خودم میپرسیدم آیا میتوانم این کار را به تنهایی انجام دهم. در حالی که در بیمارستان توسط پرسنل مراقبتهای سلامت احاطه شده بودم، مجبور بودم در خانه از خودم مراقبت کنم. ترس کاملاً ناتوانکننده بود. آیا میتوانستم، میتوانستم این کار را انجام دهم و با موفقیت بهبود یابم؟ انگار مسیر طولانیای بود.
با این حال، بهبودی در خانه آسانتر از آن چیزی بود که پیشبینی میکردم، و هر روز قویتر میشدم. راه میرفتم، راه میرفتم، راه میرفتم و تمرینات تنفسی انجام میدادم تا حجم ریههایم را برگردانم.
بعد از چند هفته، احساس کردم بیشتر شبیه خودم شدهام. مصمم بودم که قویتر شوم و هدفم این بود که درباره سرطان ریه بیشتر بدانم.
سختترین قسمت
بزرگترین چالش من در تمام این مدت، نشان ندادن میزان ترسم بود. ما به عنوان انسان، توانایی پنهان کردن احساساتمان را داریم.
من همیشه فردی بسیار صبور بودم که هیچ احساسی، به خصوص ضعف را نشان نمیدادم. به هر حال، من یک متخصص سختکوش با دو فرزند بزرگ و یک نوه بودم. میتوانستم هر کاری انجام دهم.
وقتی در خانه و تنها بودم، دریچههای سیل باز شد. گریه و گریه کردم. باید این کار را میکردم تا تمام درد، رنج و افکار مربوط به سرطان ریه را بیرون بریزم.
منبع انگیزه من
بعد از اینکه احساساتم را بیرون ریختم، به خودم گفتم که قرار است با سرطان ریه مبارزه کنم و بهبود یابم. این تصمیم را گرفتم زیرا اطلاعات کمی در مورد سرطان ریه وجود داشت یا اصلاً وجود نداشت. من این را ماموریت خود قرار دادم که از بیماران مبتلا به سرطان ریه در همه جا حمایت کنم.
توصیه به بیماران مبتلا به سرطان ریه
اطلاعات، دانش است و بیماران مبتلا به سرطان ریه باید تمام حقایق مربوط به تشخیص سرطان ریه را بدانند - اهمیت آزمایش نشانگرهای زیستی، درمانهای هدفمند، ایمونوتراپی، شیمیدرمانی و مهمتر از همه، غربالگری زودهنگام.
گسترش حمایت از بیماران دیگر
حمایت از بیماران مبتلا به سرطان ریه
از زمان تشخیص بیماریام، به یک مدافع هوشیار سرطان ریه تبدیل شدهام. من رئیس مشترک کمیته برنامه سرطان ریه کانادا هستم. من با مقامات دولتی در مورد انگ مربوط به سرطان ریه و اهمیت غربالگری زودهنگام لابی میکنم.
من و چند نفر دیگر یک صفحه فیسبوک برای کاناداییهای مبتلا به سرطان ریه راهاندازی کردهایم: حمایت از سرطان ریه کانادا - Breathe Hope.
این صفحه برای بیماران مبتلا به سرطان ریه که به تازگی تشخیص داده شدهاند، کسانی که تحت درمان هستند و همه بازماندگان سرطان ریه در کانادا است. این یک گروه کاملاً شگفتانگیز است و همه ما از طریق حمایت و اشتراکگذاری به یکدیگر کمک میکنیم.
منبع: https://www.emedihealth.com/
نظرات (0)