تعویض کامل زانو که به عنوان آرتروپلاستی کامل زانو نیز شناخته می شود، یک روش جراحی بسیار موفق است. اگرچه این تنها گزینه درمان جراحی برای آرتروز زانو نیست.
برخی از بیماران کاندیدای تعویض جزئی زانو هستند که به عنوان آرتروپلاستی تک بخش زانو نیز شناخته می شود.
تفاوت بین تعویض کامل و جزئی زانو
زانو دارای سه محفظه است: محفظه داخلی (داخل زانو)، محفظه جانبی (خارج زانو) و محفظه کشکک رانی (در جلوی زانو). در برخی از بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو، تنها یک بخش از زانو تحت تأثیر قرار می گیرد - معمولاً قسمت داخلی. محفظه جانبی ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد، اما کمتر شایع است.
تعویض جزئی یا تک کندیل زانو، همانطور که از نامش پیداست، تنها بخش آسیب دیده زانو را جایگزین می کند. از طرف دیگر، تعویض کامل زانو شامل تعویض هر سه قسمت زانو است.
در حالی که در طی تعویض جزئی زانو فقط یک محفظه تعویض می شود، رباط های متقاطع قدامی و خلفی حفظ می شوند. رباط ها در یک تعویض کامل زانو برداشته می شوند. کافی است بگوییم، با تعویض جزئی زانو، بیشتر ساختار بدن شما دست نخورده باقی می ماند.
مزایا و خطرات تعویض جزئی زانو
جایگزینی جزئی زانو در مقایسه با تعویض کامل زانو مزایایی دارد. عوارض مشابه با هر دو روش جراحی امکان پذیر است: شل شدن، عفونت، آسیب عصبی، شکستگی استخوان و موارد دیگر.
فواید
برش استخوان و بافت نرم کمتر
از دست دادن خون کمتر
عوارض کمتر
بازیابی سریعتر دامنه حرکتی
به طور کلی دامنه حرکت بهتر است
خطرات
نرخ تجدید تکرار بیشتر برای تعویض جزئی زانو نسبت به تعویض کامل زانو
عملکرد بالقوه بدتر پس از تجدید نظر در تعویض جزئی زانو نسبت به تعویض کامل زانو
اصلاحات می تواند پیچیده تر از جراحی های اولیه باشد
کاندیداهای خوب و بد برای تعویض جزئی زانو
در سال 1998، دو پزشک (دکتر اسکات و کوزین) معیارهایی را برای تعیین اینکه کدام بیماران کاندید مناسبی برای تعویض جزئی زانو هستند، تعیین کردند. بیمار ایده آل:
سن بالاتر از 60 سال
کمتر از 180 پوند
کمتر فعال است
دامنه حرکتی خوبی قبل از جراحی دارد
دارای حداقل تغییر شکل
بیماران مبتلا به انواع التهابی آرتریت، مانند آرتریت روماتوئید، به عنوان کاندیدای خوبی برای تعویض جزئی زانو در نظر گرفته نمی شوند. در آرتریت التهابی، معمولاً بیش از یک بخش درگیر است.
نرخ بهبودی و موفقیت
زمان بهبودی برای هر فرد متفاوت است و همچنین به سلامت عمومی بستگی دارد. جراحی‌های تعویض مفصل زانو معمولاً موفقیت‌آمیز هستند و حداقل 90 درصد آنها تسکین درد را ارائه می دهند و حدود 90 درصد از کل تعویض‌های زانو هنوز پس از 20 سال کار می کنند.
داده‌های مربوط به تعویض جزئی زانو محدودتر و گاهی اوقات توسط جراحی در افرادی که کاندیدای عالی نبودند پیچیده‌تر است. مطالعات نشان می دهند که حدود 90 درصد از تعویض‌های جزئی زانو بعد از 10 سال عملکردی 4 ساله دارند و تقریباً 70 درصد (بدون جراحی اضافی) بعد از 25 سال عملکردی هستند.
پیاده روی و سایر فعالیت های کم تاثیر
فیزیوتراپی بخش مهمی از روند بهبودی است و می تواند به بازیابی تحرک برای هر نوع تعویض زانو کمک کند.
برخی از سطوح راه رفتن با کمک معمولاً پس از جراحی تعویض کامل زانو امکان پذیر است و بسیاری از آنها می توانند در عرض چند هفته به تنهایی راه بروند. بازگشت کامل به فعالیت های نامحدود کم تاثیر مانند پیاده روی، دوچرخه سواری و شنا اغلب در عرض چند ماه امکان پذیر است. ممکن است شش ماه تا یک سال طول بکشد تا به حداکثر قدرت و تحرک برسد.
بهبودی برای تعویض جزئی زانو سریع تر است و بازگشت کامل به فعالیت‌ها در عرض سه تا شش هفته امکان‌پذیر است. با این حال، اکثر کاندیدهای تعویض زانو بیش از یک ناحیه آسیب دیده یا بیماری دارند، بنابراین تعویض کامل زانو برای بهترین نتایج توصیه می شود.
عوارض
عوارض جدی، مانند عفونت مفصل، پس از جراحی در حدود 2 درصد از افرادی که تعویض کامل زانو انجام می دهند، رخ می دهد و ممکن است بهبودی را طولانی یا محدود کند. در برخی موارد، ممکن است عارضه آنقدر شدید باشد که نیاز به برداشتن و تعویض ایمپلنت باشد.
عوارض جدی برای تعویض جزئی زانو حتی غیرمعمول تر است و عفونت در کمتر از 1 درصد بیماران رخ می دهد.
نکته پایانی
در طول سال‌ها پیشرفت‌هایی در طراحی پروتزهای تک پارتیشن وجود داشته است. داشتن یک جراح با تجربه در کار با تعویض جزئی زانو نیز یک مزیت است. در نهایت، یک نتیجه موفق به داشتن بیمار مناسب برای این روش بستگی دارد. با این حال، تخمین زده می شود که تنها 6 تا 10 درصد از بیماران کاندید مناسبی برای تعویض جزئی زانو هستند.
نظرات (0)