بیلی روبین یک رنگدانه زرد موجود در صفرا، مایع ساخته شده توسط کبد است. سطح بالایی از بیلی روبین در خون می تواند به زردی منجر شود. زردی، رنگ زرد در پوست، غشاهای مخاطی و یا چشم است. تعداد کمی از سلول های قرمز خون در بدن شما هر روز می میرند و توسط سلول های جدید جایگزین می شوند. کبد سلول های خونی قدیمی را حذف می کند. این کار باعث ایجاد بیلی روبین می شود. کبد کمک می کند تا بیلی روبین شکسته شده توسط بدن در مدفوع حذف شود. زردی شایع ترین دلیل برای بررسی سطح بیلی روبین است. این آزمون هنگامی دستور داده می شود که: پزشک درباره زردی نوزاد نگران است. زردی در نوزادان قدیمی تر، کودکان و بزرگسالان توسعه یابد. هنگامی که پزشک به مشکلات کبد و کیسه صفرا در یک فرد مشکوک باشد. شما باید به مدت حداقل 4 ساعت قبل از آزمون چیزی نخورید. ممکن است پزشک به شما دستور قطع مصرف داروهای تاثیر گذار بر آزمون را بدهد. بسیاری از داروها ممکن است سطح بیلی روبین در خون شما را تغییر دهید. نتایج نرمال [b]مقداری از سطح بیلی روبین در خون طبیعی است:[/b] بیلی روبین مستقیم (به نام کونژوگه): 0 - 0.3 میلی گرم / دسی لیتر بیلی روبین توتال: 0.3 - 1.9 میلی گرم / دسی لیتر محدوده مقدار نرمال ممکن است کمی در میان آزمایشگاه های مختلف متفاوت است. بعضی از آزمایشگاهها از اندازه گیری های مختلف استفاده و یا ممکن است نمونه های مختلف را تست کنند. [b]معنی نتایج غیر طبیعی چیست؟[/b] در نوزادان، سطح بیلی روبین برای چند روز اول زندگی بالاتر است. هنگامی که سطح بیلی روبین کودک شما بیش از حد بالا است باید برای تصمیم گیری به موارد زیر توجه شود: چگونه سطح بیلی روبین سریع افزایش یافته است آیا کودک زود هنگام به دنیا آمده است سن کودک [b]زردی همچنین می توانید هنگامی که سلول های قرمز خون بیشتر از حد نرمال شکسته می شوند رخ می دهد. این می تواند شامل:[/b] یک اختلال خونی به نام اریتروبلاستوز جنینی. اختلال سلول های قرمز خون به نام کم خونی همولیتیک. واکنش انتقال که در آن سلول قرمز خون به فرد انتقال داده می شود و توسط سیستم ایمنی آن فرد نابود می شود. مشکلات کبدی نیز ممکن است علت زردی و یا سطح بیلی روبین بالا باشد که عبارتند از: زخم شدن کبد ( سیروز ). کبد متورم و ملتهب ( هپاتیت ). بیماری های دیگر کبد. یک اختلال که در آن بیلی روبین پروسه نرمالی توسط کبد ندارد ( بیماری گیلبرت ). [b]مشکلات زیر در کیسه صفرا یا مجاری صفراوی ممکن است سطح بیلی روبین بالاتر را باعث شود که عبارتند از:[/b] تنگی غیر طبیعی مجرای صفراوی مشترک ( تنگی مجاری صفراوی ). سرطان لوزالمعده و کیسه صفرا. سنگ کیسه صفرا. علائم زردی چیست؟ زردی ممکن است به طور ناگهانی ظاهر و یا به آرامی در طول زمان توسعه یابد. علائم زردی معمولاً عبارتند از: زرد شدن پوست و بخش سفید چشم ( صلبیه ) - هنگامی که زردی شدید تر است این مناطق ممکن است قهوه ای رنگ به نظر آید. رنگ زرد در داخل دهان. ادرار تیره یا قهوه ای رنگ. مدفوع کم رنگ و یا رنگ خاک رس. توجه: اگر سفیدی چشم شما زرد نیست شما زردی ندارید. اگر شما مقدار زیادی از بتا کاروتن یخورید پوست شما می تواند رنگ زرد متمایل به نارنجی داشته باشد این رنگدانه نارنجی در هویج می باشد. دیگر نشانه ها که به عامل زردی بستگی دارد عبارتند از: سرطان ممکن است هیچ علائمی تولید نکند و یا ممکن است سبب خستگی، کاهش وزن و غیره شود. هپاتیت ممکن است تهوع، استفراغ، خستگی یا نشانه های دیگر تولید کند. [b]برای بررسی علت زردی تست هایی انجام می شود که عبارتند از:[/b] پزشک یک معاینه فیزیکی انجام خواهد داد. این ممکن است تورم کبد را نشان دهد. و یک آزمایش خون بیلی روبین انجام خواهد شد. سایر آزمایشات ممکن است شامل: تست ویروس هپاتیت که عامل عفونت کبد به نظر می رسد. تست عملکرد کبد برای تعیین چگونگی و کار کبد. شمارش کامل خون برای بررسی شمارش خون پایین یا کم خونی. سونوگرافی شکم. سی تی اسکن شکم. رتروگرادکلانژیوپانکراتوگرافی اندوسکوپیک (ERCP) کلانژیوگرام transhepatic از راه پوست (PTCA). بیوپسی از کبد. تعیین سطح کلسترول. زمان پروترومبین. در تمام موارد درمان زردی بستگی به علت زردی دارد.