تعداد لنفوسیت های پایین به این معنی است که تعداد لنفوسیت شما کمتر از 1000 سلول در هر میکرولیتر خون است. علل اصلی و درمان مناسب را در اینجا بخوانید لنفوسیت ها، یک نام جایگزین برای سلول های سفید خون، یکی از انواع سلول های سیستم ایمنی مهره داران هستند.
این سلول ها بدن را از آلوده شدن باکتری ها و ویروس ها محافظت می کند و همچنین از عفونت های باکتری و ویروسی جلوگیری می کند. سه نوع اصلی از لنفوسیت ها وجود دارد: سلول های B، سلول های T و سلول های طبیعی قاتل (NK). لنفوسیت ها تقریباً 15 تا 40 درصد کل گلبول های سفید بدن را تشکیل می دهند. در یک فرد بالغ سالم، تعداد لنفوسیت ها از 1000 تا 4800 سلول در هر میکرولیتر خون، محدوده طبیعی محسوب می شود.
تعداد لنفوسیت پایین چیست؟
برای بزرگسالان، تعداد لنفوسیت کمتر از 1000 سلول در هر میکرولیتر خون، تعداد کمی از لنفوسیت ها در خون او است. لنفوسیتوپنی یا لنفوپنی، شرایط متفاوتی برای شمارش لنفوسیت های کم هستند. هنگامی که تعداد لنفوسیت ها کاهش می یابد توانایی بدن برای مقاومت در برابر و مبارزه با عفونت به شدت به خطر می افتد و آمادگی به سرطان افزایش می یابد. علاوه بر این، شمارش لنفوسیت های پایین نیز ممکن است باعث آسیب به ارگان های مختلف شود. بخش زیر، علل بالقوه لنفوسیت های کم را شرح می دهد.
علت تعداد لنفوسیت پایین چیست؟
تعدادی از عوامل وجود دارد که می تواند به تعداد کم لنفوسیت کمک کند. علل را می توان به علل عمومی، علل اکتسابی یا علل ارثی تقسیم کرد.
علل عمومی
بدن قادر به تولید تعداد مناسب لنفوسیت ها نیست.
بدن تعداد زیادی لنفوسیت تولید می کند اما آنها تخریب می شوند.
لنفوسیت ها در طحال یا گره های لنفاوی به دام افتاده اند.
علل اکتسابی
علل به دست آمده بستگی به شرایط پزشکی اصلی و یا پاسخ به درمان های پزشکی دارد. برخی از نمونه های علمی حاصل شده عبارتند از:
بیماری های عفونی
اختلالات خود ایمنی
استروئید درمانی
سرطان خون و بیماری های خون
اشعه یا شیمی درمانی
علل ارثی
علل ارثی مربوط به نقص ژن هایی هستند که نقش مهمی در توسعه لنفوسیت ها دارند. برخی از نمونه های کلیدی این بیماری ها عبارتند از:
ناهنجاری DiGeorge
سندرم Wiskott-Aldrich
سندرم کمبود ایمنی ترکیبی شدید
Ataxia-telangiectasia
علائم تعداد لنفوسیت پایین چیست؟
اغلب دشوار است که پزشکان مشکل لنفوسیت های پایین را تشخیص دهند زیرا به تنهایی علائم و نشانه های قابل توجهی را ایجاد نمی کند. در اغلب موارد، میزان شمارش لنفوسیت های پایین معمولاً در طول آزمایش های بیماری های دیگر تشخیص داده می شود. شاخص های بالقوه تعداد کم لنفوسیت ها عفونت های غیر معمول، افزایش تعداد عفونت ها و یا عفونت های حل نشده هستند. این عوامل می توانند سبب درخواست انجام آزمایش های بیشتر توسط پزشک برای تعیین علت زمینه ای شمارش لنفوسیت های پایین شود.
چگونه تعداد لنفوسیت کم تشخیص داده می شود
به منظور تشخیص تعداد کم لنفوسیت، پزشکان معمولاً ارزیابی دقیق از تاریخچه بیماری بیمار را انجام می دهند که شامل خطر ابتلا به بیماری ایدز، هر گونه برخورد قبلی با درمان که ممکن است سبب کاهش لنفوسیت ها باشد و اینکه آیا بیمار سابقه خانوادگی از تعداد لنفوسیت های کم دارد. معاینه فیزیکی انجام می شود که طی آن پزشک برای غدد لنفاوی بزرگ و طحال و همچنین علائم دیگری که عفونت را نشان می دهد بررسی می شود. تب یک علامت کلاسیک عفونت است. پس از بررسی اولیه، بیمار ممکن است آزمایش های تشخیصی دیگری برای تعیین میزان شمارش خون و تعیین اینکه آیا بیماری های زمینه ای ممکن است در میزان شمارش لنفوسیت های پایین آنها تأثیر بگذارد درخواست می نماید.
چگونه تعداد لنفوسیت پایین درمان می شود
به طور معمول، اگر وضعیت لنفوسیت های پایین به یک بیماری مرتبط است پزشک با این امید که حل مشکل سبب بازگشت میزان سلول های لنفوسیت به سطح نرمال بشود درمان می کند. در موارد لنفوسیتوپنی خفیف بدون علت زمینه ای، درمان معمولاً تجویز نمی شود و در بعضی موارد اختلال به تنهایی بهبود می یابد. اگر لنفوپنی ناشی از نقص ژنتیکی باشد پیوند سلول های بنیادی خون و سلول های بنیادی مغز استخوان به عنوان یک گزینه درمان مناسب در نظر گرفته می شود. علاوه بر این، مطالعات مداوم برای شناسایی داروها و استراتژی های درمان که بتواند بدن را برای ایجاد لنفوسیت های بیشتر وادار نماید در حال انجام است.
نظرات (26)