شما دو کلیه دارید. آنها اندام هایی با اندازه مشت در هر طرف ستون فقرات بالای کمر هستند. لوله های داخلی کلیه، خون شما را فیلتر و پاک می کنند مواد زاید را خارج می کنند و ادرار تولید می شود.
سرطان کلیه در لایه های لوله های ریز در کلیه های شما شکل می گیرد سرطان کلیه یا رنال، به هر سرطانی که کلیه را درگیر کند اطلاق می شود. سن، چاقی، سیگار کشیدن و فشار خون بالا خطر ابتلا به سرطان کلیه را افزایش می دهد.
کلیه ها بخشی از سیستم ادراری هستند که ضایعات و مایعات اضافی و الکترولیت ها را از خون دور می کنند. این اندام ها همچنین هورمون هایی تولید می کنند که به تولید گلبول های قرمز کمک می کند و به تنظیم فشار خون کمک می کند.
سرطان کلیه مواردی است که در کلیه شروع می شود. سرطانی که در جای دیگری از بدن ایجاد می شود و سپس در کلیه گسترش می یابد سرطان کلیه نیست. اگر مثلاً در مثانه شروع شود سرطان مثانه خواهد بود.
در سال 2019، انجمن سرطان آمریکا (ACS) انتظار دارد پزشکان حدود 73،820 مورد جدید سرطان کلیه را تشخیص دهند. آنها همچنین پیش بینی می کنند که نزدیک به 14770 نفر در اثر سرطان کلیه خواهند مرد.
ACS می افزاید: سرطان کلیه یکی از 10 سرطان شایع است. در هر 48 زن و از هر 83 زن در طول زندگی، حدود 1 عارضه دارد. میانگین سن در تشخیص 64 سال است و این بیماری قبل از 45 سالگی نادر است.
این علائم معمولاً در مراحل اولیه سرطان کلیه ظاهر نمی شود اما برخی از افراد ممکن است آنها را تجربه کنند به ویژه هنگامی که سرطان شیوع بیشتری دارد.
برخی از علائم احتمالی عبارتند از:
خون در ادرار
کم خونی
درد در پهلو
توده یا توده ای در پهلو یا کمر
تب و عرق شبانه
خستگی فشار خون بالا
کاهش وزن و از دست دادن اشتها
تب
تغییر دید
تغییرات در عملکرد کبد
بزرگ شدن بیضه یا واریس در بیضه ها
هرکسی که این علائم را تجربه کند باید به پزشک مراجعه کند.
درمان
گزینه های درمانی به عوامل مختلفی بستگی دارد از جمله:
سلامت کلی
نوع و مرحله سرطان کلیه
تنظیمات شخصی
درمان های قبلی سرطان
جراحی
در بیشتر موارد، جراحی اولین گزینه است. جراح ممکن است قسمتی از کلیه و همچنین بافت اطراف تومور را از بین ببرد. در صورت لزوم، ممکن است نیاز به برداشتن غدد لنفاوی و سایر بافت ها باشد.
فرد می تواند تنها با یک کلیه عملکرد داشته باشد بنابراین برداشتن کلیه گزینه ای کامل است.
جراحی لاپاروسکوپی که فقط به برش های کوچک احتیاج دارد اغلب ممکن است.
گزینه های غیر جراحی
ممکن است فردی که ناخوشایند و یا ضعیف است نتواند تحت عمل جراحی قرار گیرد. در این حالت برخی از گزینه های غیر جراحی امکان پذیر است.
آمبولیزاسیون: جراح سوند را وارد می کند و ماده مصنوعی را از طریق آن به رگ خونی منتقل می کند. این ماده، خون رسانی به کلیه را مسدود می کند که تومور از اکسیژن و مواد مغذی گرسنه می ماند و باعث کوچک شدن آن می شود.
کرایوبالاسیون: پزشک یک یا چند سوزن مخصوص به نام کرایوپروب ها را از طریق برش های کوچک درون تومور وارد می کند. گازهای داخل سوزن سلول ها را منجمد می کنند سپس آنها را گرم می کنند سپس دوباره آنها را منجمد کنید. این چرخه یخ زدگی سلولهای سرطانی را از بین می برد. این عمل دردناک است و ممکن است باعث خونریزی، عفونت و آسیب به بافت نزدیک به تومور شود.
شیمی درمانی
شیمی درمانی استفاده از داروهای قدرتمند برای حمله و از بین بردن سلولهای سرطانی، متوقف یا تأخیر در پیشرفت سرطان است. این داروها اغلب بر کل بدن تأثیر می گذارند و می توانند عوارض جانبی گسترده ای داشته باشند. با این حال، اثرات اغلب پس از پایان درمان فروکش می کنند.
ایمونوتراپی
ایمونوتراپی باعث افزایش توانایی سیستم ایمنی بدن در مبارزه با سرطان می شود. عوارض جانبی رایج شامل تهوع، استفراغ، لرز، بالا رفتن درجه حرارت بدن و از دست دادن اشتها است.
درمان هدفمند
در درمان هدفمند، داروها عملکردها یا ژنهای خاصی را هدف می گیرند که در رشد سرطان نقش دارند. آنها عملکردهایی که برای زنده ماندن و رشد سرطان لازم است را قطع می کنند.
پرتو درمانی
پرتودرمانی معمولاً نمی تواند سرطان کلیه را درمان کند اما ممکن است به کوچک شدن تومور، کاهش شیوع سلول های سرطانی و سهولت علائم کمک کند. عوارض جانبی به طور معمول شامل حالت تهوع و خستگی است.
درمان مکمل
در کنار درمان های معمول، برخی از افراد می گویند مصرف برخی ویتامین ها ممکن است کمک کند. با این حال، فرد باید این موضوع را ابتدا با پزشک خود در میان بگذارد زیرا برخی مکمل ها می توانند علائم را بدتر کنند یا منجر به مشکلات سلامتی جدید شوند.
مراحل
در صورت تشخیص زود هنگام پزشک، درمان سرطان کلیه مؤثرتر است.
سرطان به مرور زمان پیشرفت می کند. در مراحل اولیه، سلول ها به سمت سرطانی تغییر می یابند. بعضی اوقات، این سلول ها می توانند به سرطان مبتلا شوند.
موضعی: سرطان فقط در کلیه ها است و شیوع پیدا نکرده است.
منطقه ای: سرطان به بافت های اطراف گسترش یافته است.
دوردست: سرطان در تمام بدن گسترش یافته و بر سایر ارگانها مانند کبد نیز تأثیر دارد.
اگر فرد در مراحل اولیه تشخیصی دریافت کند درمان احتمالاً مؤثر است. هرچه سرطان گسترش یافته باشد درمان آن چالش برانگیزتر است.
علل
پزشکان دقیقاً نمی دانند چه عواملی باعث ایجاد سرطان کلیه می شود اما عوامل ژنتیکی و محیطی ممکن است نقش داشته باشند.
سرطان هنگامی شروع می شود که تغییر در ساختار DNA در سلول ها ایجاد می شود و باعث رشد غیرقابل کنترل آنها می شود. سرانجام تومور ایجاد می شود.
بدون درمان، سرطان رشد می کند و گسترش می یابد. این بیماری معمولاً از طریق سیستم لنفاوی پخش می شود که یک سری گره ها یا غدد موجود در بدن است.
چندین نوع مختلف از سرطان کلیه وجود دارد. آنها موارد زیر را شامل می شوند:
کارسینوم سلول کلیوی (RCC) به طور معمول در سلولهایی شروع می شود که لوله های ریز نفرون را ردیف می کنند. تومورها معمولاً به عنوان یک توده واحد رشد می کنند. با این وجود، گاهی اوقات بیش از یک تومور در یک کلیه یا حتی در هر دو کلیه می تواند رشد کند. حدود 85٪ از سرطانهای کلیه در بزرگسالان از این نوع هستند.
سرطان سلول انتقالی یا همان کارسینوم ادراری در بافتی که تشکیل می شود که ارتباط دهنده لوله های کلیه ها به مثانه است. این نوع می تواند از مجرای ادرار و همچنین مثانه شروع شود. تقریباً 10 تا 15٪ از سرطانهای کلیوی بزرگسالان از این نوع هستند.
تومور ویلمز یک بیماری کلیوی در کودکان است که در نتیجه از دست رفتن یا غیرفعال سازی ژن سرکوبگر تومور حاصل می شود. ژنهای سرکوبگر تومور معمولاً رشد تومور را کنترل می کنند و رشد سلول را کنترل می کنند.
عوامل خطر
عوامل خطر برای RCC، شایع ترین نوع سرطان کلیه، عبارتند از:
سن: سرطان کلیه قبل از سن 45 سالگی نادر است.
جنسیت: RCC حدود دو برابر مردان را تحت تأثیر قرار می دهد.
چاقی: افراد دارای چاقی احتمالاً به دلیل عوامل هورمونی خطر بالاتری دارند.
سیگار کشیدن: افراد سیگاری به طور منظم، خطر بیشتری دارند اما این خطر پس از ترک فرد شروع به کاهش می کند.
فشار خون بالا: پزشکان مطمئن نیستند که این خود فشار خون بالا است یا داروهایی که افراد برای آن استفاده می کنند که منجر به افزایش خطر ابتلا به سرطان خون می شود.
مواد شیمیایی سمی: افرادی که با برخی مواد شیمیایی مانند کادمیوم، برخی علف کش ها و حلال های ارگانیک کار می کنند ممکن است خطر بالاتری داشته باشند.
داروها: استفاده از داروهای ادرارآور و برخی داروهای مسن تر برای کاهش درد ممکن است فرد را در معرض خطر بیشتری قرار دهد.
دیالیز: افراد مبتلا به بیماری پیشرفته کلیه که دیالیز دریافت می کنند ممکن است خطر بیشتری داشته باشند. هنوز مشخص نیست که این به دلیل بیماری است یا درمان.
عوامل ژنتیکی و ارثی: افراد با شرایط خاصی احتمالاً احتمال ابتلا به RCC را دارند. مثالها شامل بیماری فون هیپل - لینداو، سرطان ارثی سلول کلیوی پاپیلری و سندرم کوودن است.
آگاهی از این عوامل خطر و پیروی از یک شیوه زندگی سالم - از جمله سیگار کشیدن - می تواند به کاهش خطر ابتلا به بیماری های کلیوی برای بسیاری از افراد کمک کند.
تشخیص
اگر فردی علائم سرطان کلیه را داشته باشد پزشک معالج کارهای زیر را انجام می دهد:
در مورد علائم آنها سؤال می کند
در مورد تاریخچه پزشکی شخصی و خانوادگی آنها سؤال می کند
معاینه فیزیکی انجام می دهد
برخی از آزمایشات را سفارش می دهد
آزمایشات
اگر پزشک گمان کند که فردی ممکن است به سرطان کلیه مبتلا باشد ممکن است یک یا چند آزمایش زیر را دستور دهد.
آزمایش خون و ادرار: این آزمایشات می توانند علل احتمالی دیگر، مانند سنگ کلیه یا عفونت را رد کنند.
اسکن تصویربرداری: سونوگرافی، MRI یا سی تی اسکن می تواند به پزشک کمک کند تا تغییر شکل کلیه را که می تواند ناشی از سرطان باشد در تغییر شکل در کلیه تشخیص دهد. ممکن است فرد برای بهبود وضوح تصاویر ابتدا نیاز به نوشیدن رنگ داشته باشد.
بیوپسی: پزشک برای هدایت این روش از فناوری تصویربرداری استفاده خواهد کرد. آنها سوزنی وارد می کنند تا نمونه کوچکی از بافت کلیه برای معاینه در زیر میکروسکوپ خارج شود. فقط بیوپسی می تواند وجود سرطان را تأیید کند.
پزشک همچنین ممکن است آزمایشات دیگری را برای بررسی سرطان سلول انتقالی، توصیه کند.
چشم انداز
چشم انداز سرطان کلیه می تواند بستگی به سن و سلامت کلی فرد داشته باشد.
تشخیص زودرس به طور کلی چشم انداز یک فرد را بهبود می بخشد. متخصصان پزشکی از آمار گذشته استفاده می كنند تا محاسبه كنند كه احتمال ابتلا به سرطان حداقل 5 سال پس از تشخیص در مقایسه با افراد كل جمعیت وجود دارد.
در مورد سرطان کلیه، درصد آن عبارتند از:
93٪ برای سرطانی که هنگام تشخیص، در خارج از کلیه ها گسترش نیافته است.
69٪ برای سرطانی که بر بافتهای اطراف آسیب دیده است.
12٪ برای سرطانی که به قسمت های دیگر بدن رسیده است.
عوامل مختلفی بر روی این تخمین ها از جمله نوع سرطان کلیه، سن و سلامت کلی فرد تأثیر می گذارد.
خلاصه
سرطان کلیه در بسیاری موارد قابل درمان است. در صورت بروز علائم، به دنبال کمک باشید زیرا احتمال ابتلا به درمان در مراحل اولیه مؤثر است.
بعد از معالجه، سرطان کلیه گاهی اوقات می تواند به ترمیم برسد به این معنی که فرد دیگر سرطان ندارد. با این حال، برخی از افراد می توانند در نتیجه درمان سرطان مشکلات سلامتی طولانی مدت را تجربه کنند.
رعایت یک سبک زندگی سالم و حضور در معاینات منظم سلامتی می تواند به فرد کمک کند احساس کنترل بیشتری بر سلامت خود داشته باشد.
هرکسی که از علائم یا سرطان کلیه نگران است باید با پزشک خود صحبت کند.
مقالات مرتبط:
- راه های کنترل بی اختیاری ادرار - مثانه بیش فعال
- نشتی مثانه - دلایل کنترل ضعیف مثانه و داروها برای درمان
- هشدارهای بسیار مهم سرطان
نظرات (0)