عرق کردن، عمل ترشح مایعات از پوست توسط غدد عرق (سودوریفروس) است. این غده های کوچک لوله ای هستند که در داخل و زیر پوست (در بافت زیر جلدی) قرار دارند.
آنها توسط دهانه های ریز در سطح پوست تخلیه می شوند. عرق کردن یک پاسخ طبیعی است که به تنظیم دمای بدن کمک می کند. افراد بیشتر در هنگام گرم بودن در بیرون یا هنگام ورزش عرق می کنند. تعریق بیشتر می تواند به دلیل حالات عاطفی مانند عصبانیت، ترس، عصبی بودن یا خجالت ایجاد شود.
تعریق بیش از حد به عنوان هایپرهیدروز گفته می شود و برخی از افراد ممکن است تمایل به تعریق بیش از حد داشته باشند که به عنوان هایپرهیدروز اولیه شناخته می شود. تعریق همچنین می تواند نشانه ای از چندین بیماری پزشکی باشد به خصوص هنگامی که تعریق بیش از حد یا نامناسب است. بسیاری از انواع عفونت ها و سرطان ها با افزایش تعریق همراه است که بخصوص در شب رخ می دهد. عرق کردن ممکن است در طول دوره یائسگی گرگرفتگی را همراه داشته باشد. آسیب به اعصاب اتونوم به هر دلیلی، به عنوان مثال، در نتیجه دیابت، می تواند باعث تعریق بیش از حد شود.
تعریق بیش از حد بعضی اوقات با داروهای ضد عرق تجویزی حاوی کلرید آلومینیوم، داروهای ضد کلینرژیک مانند گلیکوپیرولات (رابینول) یا تزریق سم بوتولینوم (بوتاکس) قابل درمان است
هایپرهیدروز نوعی اختلال بالینی است که با تعریق بیش از حد مشخص می شود و اغلب کنترل می شود و کنترل آن دشوار است. تعریق اغلب آنقدر شدید است که برای دیگران قابل مشاهده است و حتی در محیطهای نسبتاً خنک مانند استخر نیز ممکن است رخ دهد.
عرق کردن روش طبیعی خنک کننده بدن است. روند طبیعی فیزیولوژیکی تعریق شامل سیستم عصبی است که با بالا رفتن دمای بدن غدد عرق را تحریک می کند. تعریق همچنین می تواند ناشی از عصبی یا اضطراب باشد این حالت بیشتر در کف دست ها و زیر بغل اتفاق می افتد.
تعریق بیش از حد به دلیل هایپرهیدروز می تواند به عنوان یک وضعیت مستقل ایجاد شود یا مربوط به یک وضعیت پزشکی ثانویه مانند بیماری تیروئید، بیماری های قلبی عروقی یا یائسگی باشد.
علل شایع
هایپرهیدروز به عنوان هیپرهیدروز کانونی اولیه یا هیپرهیدروز عمومی ثانویه طبقه بندی می شود که هر دو دلایل احتمالی فردی بیشماری دارند.
هایپرهیدروز کانونی اولیه
هایپرهیدروز کانونی اولیه شامل تعریق در یک یا چند قسمت "کانونی" بدن، معمولاً در کف دستها، زیر بغل یا کف پا می باشد.
دلایل مختلفی از هیپرهیدروز کانونی اولیه وجود دارد از جمله:
هایپرهیدروز ایدیوپاتیک اولیه: ایدیوپاتیک به معنای بیماری که یک علت ناشناخته یا مکانیسم منشا دارد. اكثر موارد هيپرهيدروز اوليه ايديوپاتيك است.
سندرم فری: یک اختلال عصبی نادر که به آن تعریق گوستاتوری نیز گفته می شود
سایر شرایط عصبی: نمونه ها شامل صدمات نخاعی و شرایط متفرقه سیستم عصبی است.
هیپرهیدروز عمومی ثانویه
هیپرهیدروز عمومی ثانویه به تعریق اطلاق می شود که در سرتاسر بدن اتفاق می افتد و ممکن است شامل تعریق شبانه (تعریق در هنگام خواب) باشد. این بیماری معمولاً در بزرگسالی ایجاد می شود و به دلیل اختلال ثانویه یا اساسی در هر یک از چندین سیستم بدن یا عوامل دیگر ایجاد می شود:
اندوکرین
پرکاری تیروئید
دیابت
هایپرپیتوئیتاریسم
یائسگی (گرگرفتگی)
بارداری
فئوکروموسیتوم (تومور کوچک غده فوق کلیوی)
سندرم کارسینوئید (اختلال نادر ناشی از واکنش سیستم ایمنی تغییر یافته)
آکرومگالی (ناهنجاری غده هیپوفیز، که هورمون رشد بیش از حد تولید می کند و با ایجاد یک صورت، دست ها و پاها بزرگ) مشخص می شود.
نورولوژیک
بیماری پارکینسون
سکته مغزی (حادثه عروقی مغزی)
آسیب نخاعی
بدخیمی
بیماری هوچکین
اختلالات میلوپرولیفراتیو (گروهی از سرطانهای آهسته در حال رشد)
مرتبط با قلب و عروق
شوک
نارسایی قلبی
سکته
اثرات جانبی داروها
آنتی کولین استرازها برای درمان بیماری آلزایمر استفاده می شود
داروهای ضد افسردگی شامل Prozac (fluoxetine) ، Sinequan (doxepin) ، Norpramin (desipramine) ، Pamelor (nortriptyline) و Effexor (venlafaxine)
داروهای ضد اضطراب برای درمان اضطراب استفاده می شود
استنشاقی آسم مانند آلبوترول
قرص های ضد بارداری Depo-Provera
انسولین مورد استفاده برای مدیریت دیابت
متادون که برای درمان اعتیاد به هروئین استفاده می شود
داروهای میگرنی مانند تریپتان (ریزاتریپتان) و سوماتریپتان
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند Celebrex (celecoxib)
مواد مخدر مانند ویکودین (هیدروکودون) و اکسی کنتین (اکسیکودون)
سالاژن (پیلوکارپین) که برای درمان گلوکوم استفاده می شود
پروپرانولول برای درمان آنژین و فشار خون بالا استفاده می شود
تستوسترون
داروهای تنظیم کننده تیروئید
عوامل دیگر
ترک الکل
تب
عفونت (مانند مالاریا، HIV یا سل)
چاقی
ترک مواد مخدر
نارسایی تنفسی
مسمومیت با الکل یا سوء مصرف مواد
ژنتیک
در هیپرهیدروز کانونی اولیه، تعریق معمولاً در دوران کودکی شروع می شود که نشان می دهد ممکن است ژنتیکی باشد. با بررسی سال 2019 بر روی 20 مطالعه منتشر شده، طیف گسترده ای از سابقه مثبت خانوادگی مشاهده شده است - از 5.7٪ تا 65٪
نویسندگان این مطالعه اظهار داشتند که به نظر می رسد هیپرهیدروز کانونی اولیه دارای یک الگوی غالب اتوزومال است به این معنی که فقط یک کپی از ژن برای بیماری لازم است تا آن را نشان دهد. بعلاوه، این ژن توسط والدین مرد یا زن قابل انتقال است و هر دو جنس در معرض خطر مساوی برای وراثت هیپرهیدروز هستند.
وزن
یک علت شایع هیپرهیدروز ثانویه، اضافه وزن و چاقی بدن است. این به احتمال زیاد ناشی از گرمازدگی بدن در بافت چربی، لگد زدن به واکنش خنک کننده طبیعی بدن و ایجاد تعریق بیش از حد است.
یک مطالعه در سال 2019 که در ژورنال آکادمی پوست آمریکا منتشر شده است ارتباط بین شاخص توده بدنی (BMI) و هایپرهیدروز را ارزیابی کرده است. این مطالعه شامل تقریباً 2.8 میلیون نوجوان و بالاتر از میزان چربی خون در افراد چاق نسبت به افراد کم وزن است. بعلاوه، نویسندگان این مطالعه خاطر نشان كردند كه خطر افزایش فشار خون برای هر واحد BMI بالاتر از آستانه وزن طبیعی است.
قلبی عروقی
چندین عامل مرتبط با عملکرد طبیعی قلب و عروق با هایپرهیدروز همپوشانی دارند. همان مکانیزمی که باعث تعریق در هیپرهیدروز می شود باعث افزایش ضربان قلب و فشار خون می شود.
سیستم عصبی سمپاتیک، که واکنش مبارزه یا پرواز را فعال می کند در هیپرهیدروز نقش دارد. پاسخ جنگ یا گریز باعث افزایش ضربان قلب و فشار خون می شود که منجر به تعریق بیش از حد می شود.
براساس مطالعه ای که در ژورنال European Neurology منتشر شده است 63 نفر مبتلا به هیپرهیدروز کانونی ممکن است از نظر ضربان قلب دارای الگوی غیر طبیعی باشند.
کلام آخر
عوامل زیادی در ایجاد اشکال مختلف هیپرهیدروز دخیل هستند اما شاید مهمترین چیزی که باید در نظر داشته باشید این است که این بیماری قابل درمان است. شما می توانید منابعی را که آموزش و پشتیبانی از کسانی که مبتلا به هایپیریدروز هستند ارائه می دهد بررسی نمایید.
همچنین بخوانید: هیپرهیدروزیس: عرق کردن بیش از حد؛ علل، علائم، تشخیص و درمان
نظرات (0)